İçeriğe atla

Hugh Everett III

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Hugh Everett III
Doğum11 Kasım 1930
Washington, DC, ABD
Ölüm19 Temmuz 1982 (51 yaşında)
McLean, Virginia, ABD
MilliyetABD
VatandaşlıkABD
Mezun olduğu okul(lar)Catholic University of America
Princeton Üniversitesi (Ph.D.)
Kariyeri
DalıFizik
Yöneylem araştırması
Optimizasyon
Oyun teorisi
Çalıştığı kurumlarInstitute for Defense Analyses
American Management Systems
Monowave Corporation
Doktora
danışmanı
John Archibald Wheeler

Hugh Everett III; 11 Kasım 1930 - 19 Temmuz 1982), "göreceli durum" formülasyonu olarak adlandırdığı kuantum fiziği'nin Çoklu dünyalar yorumunu (MWI) ilk kez öneren Amerikalı fizikçi.[a] O zamanlar baskın olan Kopenhag yorumunun aksine, MWI dalga fonksiyonunun asla çökmediğini ve bir kuantum süperpozisyonunun tüm olasılıklarının nesnel olarak gerçek olduğunu varsayar.

Diğer fizikçilerin MWI'ı küçümsemesiyle[2] cesareti kırılan Everett, doktorasını tamamladıktan sonra fizik kariyerine son verdi. Daha sonra, yöneylem araştırması için genelleştirilmiş Lagrange çarpanları kullanımını geliştirdi ve bunu bir savunma analisti ve bir danışman olarak ticari olarak uyguladı. Hayatının ilerleyen dönemlerinde sağlığı kötü bir şekilde 1982'de 51 yaşında öldü. Müzisyen Mark Oliver Everett'in babasıdır.

Everett'in ömrünün sonuna kadar büyük ölçüde göz ardı edilmesine rağmen, MWI 1970'lerde kuantum ayrışımının keşfiyle daha fazla güvenilirlik kazandı ve son on yıllarda artan ilgi gördü ve Kopenhag yorumu, pilot dalga teorileri ve tutarlı geçmişler ile birlikte kuantum mekaniğinin ana yorumlarından biri haline geldi.

  1. ^ It is often thought that Everett disliked the term "many-worlds", which was coined by Bryce DeWitt, but David Deutsch, having met Everett for dinner in 1977, says that Everett was actually excited by the term and defended it.[1]
  1. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Bio isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  2. ^ "The Many Worlds of Hugh Everett" 19 Kasım 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. by Peter Byrne, from Scientific American, December 2007